муаффәкыять

сущ.; уст.; книжн.

1) успе́х, уда́ча; достиже́ние

алар бу муаффәкыятьләргә ничек ирештеләр? — как они́ дости́гли таки́х успе́хов?

2) превосхо́дство, преиму́щество, привиле́гия

башка кешеләр аңламый торган телдә зур китаплар укуым бик зур муаффәкыять исәпләнә иде — то, что я чита́л кни́ги на непоня́тном для други́х языке́, счита́лось больши́м преиму́ществом

•

- муаффәкыять белән